Catherine de Hueck Dohery

Urodziła się 15 sierpnia 1896 roku w rosyjskiej rodzinie arystokratycznej. W 1912 roku poślubiła barona Borisa de Hueck. Podczas I wojny światowej służyła na froncie jako pielęgniarka; po wybuchu bolszewickiej rewolucji przedostała się do Anglii, a potem do Kanady. W Anglii podjęła decyzję o przyjęciu nauki Kościoła rzymskokatolickiego.

Początki życia na emigracji nie były łatwe, Catherine zmagała się z wieloma przeciwnościami: choroba męża, brak środków do życia, ciężka praca fizyczna. Ostatecznie jej energiczna osobowość i talent pozwoliły jej zostać prelegentką w znanym biurze organizującym wykłady. U szczytu kariery zawodowej i materialnego dobrobytu ogarnęło ją głębokie zwątpienie w sens takiej egzystencji.

Wtedy właśnie poprzez słowa Ewangelii – „Powstań, idź… sprzedaj wszystko, co masz… weź swój krzyż i naśladuj Mnie” – usłyszała wezwanie do radykalnej zmiany życia. Po okresie zmagań i wątpliwości, posłuszna temu wezwaniu, rozdała swój majątek ubogim i z błogosławieństwem biskupa diecezji zamieszkała wśród ubogich w Toronto. Wkrótce zebrała się wokół niej niewielka grupa współpracowników i tak na początku lat 30. powstał pierwszy Friendship House. W 1947 roku założyła w Combermere w Kanadzie wspólnotę Madonna House, gdzie przyjmowała każdego z gościnnością, zapraszając do wspólnego życia – modlitwy, pracy i odpoczynku.

Z upływem lat zainteresowanie duchowością ośrodka Madonna House wzrosło. Na zaproszenie biskupów z innych diecezji, zarówno w Kanadzie jak i poza jej granicami, zostały otwarte nowe placówki tego apostolatu.

Catherine zmarła 14 grudnia 1985 roku w Combermere w wieku 89 lat. W 1991 roku, za zgodą miejscowego biskupa, wszczęto jej proces beatyfikacyjny. Obecnie przysługuje jej tytuł „Służebnicy Bożej”.