Hezychia

Hezychia – to pojęcie zaczerpnięte z duchowości Ojców pustyni, oznaczające stan wewnętrznego pokoju i czujności serca. Autor publikacji czerpie ze skarbca duchowości chrześcijańskiego wschodu i świętych Karmelu, w sposób niezwykle zajmujący. Francuski karmelita bosy ukazuje aktualność troski o czujność serca i jej znaczenie dla całego Kościoła.
Dopóki człowiek nie osiągnie wielkiego pokoju wewnętrznego i całkowicie nie zawierzy Bogu, przeżywa duchowe rozdarcie pomiędzy pragnieniem oddania się Chrystusowi a chęcią zaspokajania swoich namiętności. Nigdy nie osiągnie też pełni Miłości i nie przyniesie obfitego owocu, jakiego wymaga Chrystus, ani nie wniknie w tajemnicę płodności eklezjalnej.
Droga do tej podstawowej wolności wewnętrznej przeżywanej dla siebie i dla Kościoła zawsze prowadzi przez trzy etapy. Arseniusz doskonale zrozumiał tę zasadę i w jednym z apoftegmatów zawarł trzy imperatywy ukazujące nam drogę: „Uciekaj, milcz i trwaj w pokoju!”. Ten, kogo Chrystus prowadzi na pustynię, powinien pozwolić pociągnąć się na drogę „filantropijnego” odosobnienia – podjętego dla zbawienia świata i dla własnego zbawienia.