Brak produktów
Podane ceny są kwotami brutto
Wiersze św. Teresy zostały po raz pierwszy opublikowane w osobnym tomiku. Powstawały głównie z okazji świąt liturgicznych i wydarzeń zakonnych. Wiele z nich śpiewano, kopiowano i naśladowano. Autorka, łącząc abstrakcyjny sposób myślenia z realistycznym obrazowaniem, ukazuje także w utworach poetyckich drogę zjednoczenia z Bogiem i streszcza to, co najistotniejsze w duchowości mistycznej.
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
POEZJE - Poesías
Wiersze św. Teresy zostały po raz pierwszy opublikowane w osobnym tomiku. Powstawały głównie z okazji świąt liturgicznych i wydarzeń zakonnych. Wiele z nich śpiewano, kopiowano i naśladowano. Autorka, łącząc abstrakcyjny sposób myślenia z realistycznym obrazowaniem, ukazuje także w utworach poetyckich drogę zjednoczenia z Bogiem i streszcza to, co najistotniejsze w duchowości mistycznej.
Odbiorca :
* Pola wymagane
lub Anuluj
"Bo konam, skoro nie konam.
Poszukaj siebie we mnie.
Bóg sam wystarczy".
Wiersze początkowe, oznaczone numerami od 1 do 9, ukazują drogę mistycznego zjednoczenia – owo oscylowanie między życiem a śmiercią, istnieniem osobnym a zlaniem się duszy z Umiłowanym, aż do odkrycia w dobrowolnym zniewoleniu prawdziwej wolności.
Po nich zamieszczone są wiersze nawiązujące do wydarzeń liturgicznych, takich jak Boże Narodzenie, Obrzezanie, święto Objawienia Pańskiego, czyli Trzech Króli, święto Podwyższenia Krzyża czy wspomnienie świętych otaczanych szczególnym kultem w klasztorach karmelitańskich. Są to wiersze od 11 do 23. Proste w formie, utrzymane w konwencji ludowych pastorałek, czasem stylizowane na rozmowę pasterzy, stanowią przy tym autentyczny wykład teologii. Weźmy choćby wiersz 16, którego tematem jest obrzezanie jako figura przyszłego krwawego „trudu” Odkupienia.
Inspiracją dla pewnej grupy wierszy – w tomiku oznaczonych numerami 10 oraz od 24 do 30 – były uroczystości obłóczyn i profesji zakonnej sióstr, rodzinne, chciałoby się powiedzieć, święta wspólnoty, dające Autorce okazję do refleksji nad istotą powołania i czekającymi nowicjuszkę zadaniami.
Ostatni utwór (31) to całkiem odmienny w nastroju wiersz żartobliwy, inscenizujący egzorcyzmy nad pasożytami. Nawiasem mówiąc, daje on pewne wyobrażenie o warunkach bytowania w ówczesnych klasztorach…
Marta Szafrańska-Brandt
Rok wydania | 2015 |
Oprawa | twarda |
Format | 13,5 x 20 cm. |
Ilość stron | 204 |
ISBN | 978-83-7604-347-0 |