Dobre drzewo

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus udowodniła współczesnemu światu, że świętość nie jest pojęciem abstrakcyjnym albo historycznym, ale rzeczywistością także naszych czasów. Świętość Teresy Martin była owocem przede wszystkim łaski Bożej i współpracy z nią, ale również i owocem „dobrego drzewa”, tj. pracy pedagogicznej rodziców. Sama Święta w swej autobiografii zatytułowanej Dzieje duszy wyznaje:
„Kwiat, który zaczyna opowiadać swoje dzieje, cieszy się, że może mówić o przywilejach darmo otrzymanych od Jezusa, bo wie, że nic w nim nie było takiego, co mogłoby ściągnąć na niego Boskie wejrzenie i że jedynie miłosierdzie Boże sprawiło to wszystko, co jest w nim dobrego… to Jezus sprawił, że wzrósł on na ziemi świętej i do głębi przesiąkniętej wonią dziewictwa. To On sprawił, że poprzedziło go osiem Lilii lśniących bielą” (Rps A 3v).
Na czym polegała metoda pedagogiczna państwa Martin, która wydała tak wspaniałe owoce?
Dwunastoletni Jezus, odnaleziony przez Maryję i Józefa po trzech dniach dramatycznego szukania, na wymówki czynione Mu odpowiedział: „Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?”.
Powinniśmy być w tym, co należy do Ojca niebieskiego. Otóż Zelia i Ludwik Martin naprawdę byli w sprawach Bożych, tj. byli zanurzeni w życiu nadprzyrodzonym.
Wierzyli w Boga, w wieczność i w duszę nieśmiertelną i umieli z tej wiary wyciągnąć logiczne wnioski. Nauczyli swoje dzieci traktować poważnie wiarę nie jak piękną, ale nierealną tradycję, ale jako siłę, która prowadzi do zjednoczenia z Tym, który sam się przedstawił jako Prawda, Droga i Życie. Metoda pedagogiczna państwa Martin polegała na nauczeniu dzieci prawdy, że powinniśmy być w tym, co należy do Ojca niebieskiego. Fakty niniejszej opowieści o Ludwiku i Zelii Martin zaczerpnięte są z autobiografii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, z listów państwa Martin i ich córek, ze wspomnień dzieci i z życiorysu napisanego przez o. Stefana Józefa Piata pt. Rodzina Martin. Szkoła świętości, z której wyszła św. Teresa od Dzieciątka Jezus (Kraków 1983). W celu podkreślenia autentyzmu wewnętrznych przeżyć bohaterów opowiadania, posługiwano się często cytatami z listów i wplataniem w tekst myśli zawartych w Dziejach duszy.
Wstęp do historii życia swoich rodziców napisała sama św. Teresa od Dzieciątka Jezus.
Niech opowieść o życiu Ludwika i Zelii Martin posłuży rodzinom współczesnym, aby były „dobrymi drzewami”, a dzieci ich „dobrymi owocami”.

Władysław Kluz OCD