św. Jan od Krzyża

Jan de Yepes urodził się w roku 1542 w Fontiveros w Hiszpanii. W wieku dwudziestu lat wstąpił do klasztoru karmelitów, gdzie przyjął imię Jan od św. Macieja. Stał się pomocnikiem Teresy od Jezusa w dziele reformy Zakonu Karmelitańskiego.

Był jednym z pierwszych trzech karmelitów bosych, którzy podjęli życie według reguły pierwotnej w Duruelo 28 listopada 1568 roku. Wtedy przyjął imię Jan od Krzyża, gdyż tak bardzo ukochał krzyż Chrystusa. Był spowiednikiem i kierownikiem duchowym, pełnił odpowiedzialne funkcje w Zakonie.

Jego reformatorska działalność sprowadziła na niego liczne cierpienia. Był uwięziony w karcerze zakonnym w Toledo przez dziewięć miesięcy. Uciekł stamtąd w sierpniu 1578 roku. Głosił konieczność całkowitego ogołocenia wewnętrznego, aby dojść do pełni zjednoczenia z Bogiem. Naukę swoją zawarł w dziełach mistyczno-ascetycznych pisanych prozą i wierszem.

Zmarł 14 grudnia 1591 roku w Ubedzie. W 1726 roku papież Benedykt XIII ogłosił go świętym, a Pius XI w 1926 roku Doktorem Kościoła powszechnego.