św. Zelia i Ludwik Martin

Zelia Maria Guérin urodziła się 23 grudnia 1831 roku w Gandelain we Francji. W 1844 roku rodzina Guérin przeniosła się do Alençon. Zelia chciała wstąpić do klasztoru szarytek, ale jej nie przyjęto ze względu na słaby stan zdrowia. Została koronczarką. Wyrabiała słynne koronki z Alençon.

Od 1853 roku prowadziła własny zakład. Umarła na raka piersi 28 sierpnia 1877 roku. Ludwik Józef Martin urodził się 22 sierpnia 1823 roku w Bordeaux. Uczył się zawodu zegarmistrza w Strasburgu. Od 1831 roku mieszkał w Alençon. Podjął próby wstąpienia do klasztoru św. Bernarda Wielkiego w Alpach, ale nie znał łaciny, więc go nie przyjęto.

W 1850 roku otworzył zakład zegarmistrzowski, a potem sklep jubilerski. W 1858 roku poślubił Zelię Guérin. Mieli dziewięcioro dzieci, z których czworo umarło w dzieciństwie. Po śmierci Zelii przeniósł się z córkami do Lisieux. W 1887 roku doznał udaru mózgu i paraliżu. Z powodu stanu psychicznego wymagał pobytu w zakładzie opiekuńczym w Caen. W 1892 roku wrócił do Lisieux.

Umarł 29 lipca 1894. Papież Franciszek kanonizował Zelię i Ludwika Martin – rodziców św. Teresy z Lisieux – 18 października 2015 roku.