Śpiewnik kościelny katolicki: Pieśni Wielkanocne i o Wniebowstąpieniu Pańskim

CZĘŚĆ PIERWSZA
Pieśni adwentowe, kolędy, pieśni postne, wielkanocne i o Wniebowstąpieniu Pańskim

PIEŚNI WIELKANOCNE
I O WNIEBOWSTĄPIENIU PAŃSKIM
na głos z organami lub na chór mieszany
(z jedną zwrotką tekstu)

Wybór, opracowanie i wstęp: TOMASZ FLASZA

Nota historyczna: ks. Tadeusz Przybylski SDB

Monumentalne dzieło ŚPIEWNIK KOŚCIELNY KATOLICKI Tomasza Flaszy (1865–1940) ukazało się po raz pierwszy drukiem w latach 1903–1909. Było to opracowanie pieśni religijnych na głos z organami lub na chór mieszany z jedną zwrotką tekstu, a „z nutami do śpiewu na 2 głosy”, z pełnym tekstem opublikowane w 1930 roku. Całość składa się z trzech części. Część pierwsza zawiera pieśni adwentowe, kolędy, pieśni postne, wielkanocne i o Wniebowstąpieniu Pańskim.
W drugiej części znajdują się pieśni do Ducha Świętego, Trójcy Przenajświętszej, do Pana Jezusa, do Najświętszej Maryi Panny, Godzinki, Litanie i Koronki. Trzecia część obejmuje pieśni przygodne, mszalne, żałobne, do Świętych Pańskich, nieszpory i hymny.

W tym 3-tomowym śpiewniku T. Flasza zebrał ponad 1000 pieśni kościelnych na cały rok liturgiczny. Pieśni te bardzo starannie opracował zarówno pod względem muzycznym, jak i tekstowym. Opracowanie wersji organowej charakteryzuje niezwykła prostota i wybitnie wokalny typ harmonizacji. Jak pisze Autor we wstępie: „Melodie do tych pieśni czerpane są z dawnych śpiewników, jak Mioduszewskiego, Klonowskiego i z innych i zachowane są w swojej dawnej formie”. Jedynie w nielicznych miejscach redakcja przywróciła niektóre słowa i zwroty za Śpiewnikiem kościelnym ks. M.M. Mioduszewskiego (wyd. 1838–53) i Szczeblami do nieba T. Klonowskiego (wyd. 1856–67), zachowując tym samym oryginalną, archaiczną polszczyznę w wierszach pieśni.

Śpiewnik kościelny katolicki Tomasza Flaszy ma niewątpliwie wartość historyczną. Nadal cieszy się uznaniem i popularnością wśród organistów, dyrygentów chórów i amatorów skupionych w kościelnych zespołach muzycznych.