Głos Karmelu 4/2013 (52)

Editorial

Duński filozof i teolog Søren Kierkegaard w swoim bodajże najważniejszym dziele Bojaźń i drżenie pisze o Abrahamie: „Jedno pozostawił, jedno zabrał ze sobą; zostawił za sobą swoje ziemskie rozumienie, a wiarę z sobą zabrał; wolałby nie porzucać swojej ziemi, ale rozumiał, że tego nie da się uniknąć”. W powyższych słowach ów prekursor egzystencjalizmu nakreślił przed nami zasadniczy wybór, który dotyczy każdego wierzącego.
W życiu każdego dążącego do świętości człowieka zawsze istnieje wewnętrzny nakaz wyjścia. Raz po raz jesteśmy zapraszani przez Boga do porzucenia utartych schematów, znanych ścieżek, na których być może czujemy się dobrze, ale jednak nie rozwijamy się, nie wzrastamy w wierze. Opuścić swój kraj, dawne przyzwyczajenia, to, co daje nam pozorne poczucie bezpieczeństwa, i obrać za przewodnika czystą wiarę – oto abrahamowa lekcja zawierzenia.
Lekcja ciągle aktualna, wspaniale wyłożona przez karmelitańskiego nauczyciela św. Jana od Krzyża w Drodze na Górę Karmel. Na łamach tego numeru o. Jerzy Gogola objaśni nam, jak właściwie odczytać janowe wezwanie: „masz iść przez to, czego nie poznajesz”. Na dalszych stronach odnajdziemy również swoisty poradnik o tym, jak radzić sobie z rozczarowaniami, a ojciec Piotr Ścibor w szkole modlitwy zaprasza nas słowami św. Teresy od Jezusa, abyśmy „usunęli się na samotność”, która nie tyle jest „odpoczynkiem od innych”, co raczej „spotkaniem z Tym Innym, kochającym innych”.
Drodzy Czytelnicy, dobrze się dzieje, że tak bogaty w treści numer trafia do Waszych rąk na czas wakacyjny. To właśnie na szlakach, w podróży czy podczas odpoczynku – przydaje się taki przewodnik jak Abraham, który uczy nas również, że – niezależnie od miejsca – na słuchanie Boga zawsze trzeba znaleźć czas.