Życie w zjednoczeniu z Maryją

Teksty, które trafiają do rąk polskiego czytelnika w ramach niniejszego tomiku, są prawdziwą perłą chrześcijańskiej literatury mistycznej. Wyszły spod pióra skromnej siedemnastowiecznej pustelnicy, która całe swoje życie poświęciła wytrwałemu poszukiwaniu unum necessarium – tej jednej jedynej rzeczy, która nie przemija i w której życie odnajduje cały swój sens. Dla niej porzuciła wszystko, a kiedy pozwoliła Bożemu Duchowi, by pociągnął ją w otchłań Życia, w tych boskich głębinach wszystko odnalazła na nowo.
Na swej drodze duchowej Maria od św. Teresy doświadczyła zadziwiających przejawów obecności Boga i świata wewnętrznego. Jednym z nich – bardzo osobliwym i rzadko poświadczonym w literaturze – było zjednoczenie z Trójcą Świętą za pośrednictwem Maryi, a właściwie uczestnictwo w zjednoczeniu, jakie łączy Maryję z każdą z Osób Boskich. Relacja z tych niecodziennych i niezwykle intensywnych przeżyć, którymi Maria dzieliła się ze swoim ojcem duchowym, składa się na zbiór zamieszczonych tutaj zapisków mistycznych. Ich treść oraz świeżość i dziecięca prostota, jakie cechują styl Pustelnicy z Mechelen, nie pozostawią obojętnym nikogo, kto zagłębi się w bogactwo duchowe tego świadectwa.
Teksty karmelitańskiej Pustelnicy są niezmiernie cennym świadectwem, które odkrywa przed nami charakter i intensywność działania Maryi w dziele uświęcenia człowieka i doprowadzenia go do zjednoczenia z Bogiem. Wartość tego świadectwa jest tym większa, że „poza Marią od św. Teresy, żaden ze znanych nam dziś autorów – jak się wydaje – nie podjął próby analizy swych relacji mistycznych z Matką Bożą” z taką wnikliwością i precyzją. Przekazy zawierające opisy mistycznej obecności Maryi na drodze duchowej są bardzo nieliczne i najczęściej bardzo skąpe. Ten zaś, którym dzieli się z nami Maria Petyt, potwierdza, że rola Matki Bożej nie sprowadza się jedynie do Jej wstawiennictwa za nami, ale jest czynnym współdziałaniem Niepokalanej z łaską Bożą w zjednoczeniu z Bogiem. W doświadczeniu karmelitańskiej Pustelnicy z Mechelen Maryja pełni wobec duszy rolę kierownika, a nawet mistrzyni duchowej, która prowadzi ją w ten sam sposób, w jaki „nauczycielka prowadzi rękę dziecka, kiedy uczy je pisania”. Rola Maryi nie wyczerpuje się w tym aspekcie pedagogicznym, ale ma dużo głębsze znaczenie. Okazuje się, że Jej osoba, zjednoczona z Bogiem i przebóstwiona w chwale życia wiecznego jest zarówno kanałem wszelkiej dosięgającej nas łaski, jak i przedmiotem niewymownej kontemplacji, którego nie można oddzielić od Boga. Co najważniejsze, jest więzią i środkiem umożliwiającym zjednoczenie z Bogiem, przynoszącym duszy obfitość dóbr duchowych.