Głos Karmelu 3/2006 (9)

Editorial

Na półce przy moim łóżku obok ikony Trójcy Świętej znajdują się wizerunki dwóch młodych kobiet. Jedna to wszystkim dobrze znana św. Teresa od Dzieciątka Jezus, druga to dwudziestojednoletnia niemiecka studentka Sophie Scholl, której postać przybliżymy w tym numerze. Paradoksalnie to właśnie te młode kobiety opowiadają mi przypowieść o męstwie. Święta z Lisieux uczy, jak mężnie przeżywać swoją codzienność, zwłaszcza czas modlitwy, który niejednokrotnie – jak pisze o. Albert – jest prawdziwą wojną, gdzie ważą się losy świata. Ewangelicka Sophie, sprzeciwiająca się nieludzkiemu reżimowi hitlerowskiemu, mówi natomiast o sile modlitwy i prawego sumienia w chwilach bardzo trudnych, wręcz granicznych, gdy opowiedzenie się za prawdą oznacza oddanie swego życia. Również i mi bliski jest obraz, który w swoim artykule roztacza o. Bartłomiej, ukazując Sophie Scholl i Teresę Martin w swoistej duchowej przyjaźni.
Zapewne wszyscy przyjaciele Boga są mężni. Na stronach tego wydania naszego dwumiesięcznika spotkamy ich niemało: świeckich, jak bł. Izydor Bakanja – szkaplerzny męczennik, i duchownych – ksiądz Jan Twardowski, żyjących jak Burundyjka Marguerite Barankitse i zmarłych. Prawdziwa boża przyjaźń bowiem nie zna granic, jej męstwo przenika nawet poza śmierć, bo Ten, który nazwał nas swymi przyjaciółmi, pokonał śmierć.
Czy więc zdecydujemy się na taką przyjaźń? Czy jest w nas na tyle męstwa, by podjąć decyzję, od której zależy nasze życie? Prośmy mężnych przyjaciół, by odpowiedź na te pytania była twierdząca.

Redakcja