Głos Karmelu 6/2011 (42)

Editorial

W jednym z tomów „Opowiadań z Narnii” znajduje się opis spotkania młodych bohaterów z Lwem Aslanem, symbolizującym Chrystusa. Spośród czwórki dzieci tylko najmłodsza Łucja dostrzegła Jego obecność, pozostała część rodziny Pevensie na skutek mieszanki braku wiary, lęku i być może pychy nie widziała królewskiego Lwa. Ojciec Marian Zawada w swoim artykule przytacza nam podobne zdarzenie z udziałem bł. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego. Gdy Siostry pytały, jak wygląda Duch Święty, żachnęła się, mówiąc: „Aniołowie nie mogą nadać Mu kształtu a ja nicość , proch, mogłabym Mu go nadać! Nie widzimy Go takim jaki jest! – Dlaczego? – zapytano znowu – co mamy na oczach?” – „Zasłonę pychy” – odpowiedziała.
Dobrze zatem się dzieje, iż rok poświęcony rozważaniom nad darami Ducha Świętego wieńczy numer poświęcony bł. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego. „Małe nic” – jak sama zwykła siebie określać – zrywa z naszych oczu ową zasłonę pychy, uczy nas prawdy o tym świecie. Nie tylko otacza nas to, co widzialne, co na wyciagnięcie ręki można dotknąć, poczuć, posmakować, ale istnieje świat Bożej łaski. Po raz kolejny w wielkiej historii zbawienia pobrzmiewają prorocze słowa Magnificat: Pan „rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich (…), a wywyższa pokornych”. Mariam, prosta arabska dziewczyna, została przez Boga wybrana by ukazać nam piękno świata Bożej łaski a zarazem zwrócić nasze spojrzenie na sprawy naprawdę istotne! Jako narzędzie do zrywania zasłony pychy z naszych oczu Błogosławiona zostawia nam żarliwe wezwanie do ożywienia naszego nabożeństwa do Ducha Świętego: „Zwróćcie się do ognistej Gołębicy, do Ducha Świętego, który daje początek wszystkiemu…”

Redakcja