Przez noc do nieba [O św. Józefie]

Z płodnej wyobraźni autora połączonej z jego ewangeliczną wrażliwością zrodził się „żywot” Józefa w najczystszym stylu tego gatunku literackiego, jaki Tradycja Kościoła znała od epoki patrystycznej do średniowiecza. Jednocześnie, nasz „pustelnik-apostoł” porusza drogie swemu sercu tematy: męczeństwo, posłuszeństwo, ojcostwo, praca, świętych obcowanie, rodzina, walka duchowa itp. Wyraźnie widać, że dotykając tych zagadnień, rozum autora zwinął niejako swe skrzydła, by ustąpić miejsca sercu kontemplatyka zachwyconego osobowością Józefa. Trzeba długich godzin modlitwy i lektury, by wejść w misterium człowieka o nieprzeciętnej dyskrecji, którego fiat zadecydowało o wypełnieniu się planu Bożego.
Towarzysząc Józefowi w jego podróżach opisanych z dokładnością i entuzjazmem oraz wzbogaconych różnorodnymi cytatami, jeszcze lepiej poznamy męża sprawiedliwego, którego ewangeliczny portret jest bardzo skromny. We wstępie do pięknego Listu apostolskiego Patris corde papież Franciszek zauważył: „Święty Józef przypomina nam, że ci wszyscy, którzy są ukryci lub na «drugiej linii», mają wyjątkowy czynny udział w historii zbawienia. Im wszystkim należy się słowo uznania i wdzięczności”.
Od Józefa możemy nauczyć się, jak lepiej miłować Chrystusa i Jego Matkę, nad którymi roztoczył on tak baczną i czułą troskę. „Kościół jest kontynuacją Ciała Chrystusa w dziejach”, a naszym zadaniem na każdy dzień, które mamy cierpliwie i wytrwale realizować, jest uczyć się od świętego Józefa, jak miłować Kościół, jak go bronić i jak mu służyć. Życzę wszystkim synom i córkom Kościoła, którzy w dniu swego chrztu świętego stali się z łaski Bożej Jego dziećmi na wieki, aby przykład pokornego cieśli zachęcił ich do tego zadania i umocnił!

† Jean Legrez OP, arcybiskup Albi