Głos Karmelu 1/2007 (13)

Editorial

Jest to historia stara jak świat. A może jeszcze starsza. Anioł wyróżniony pięknem i wyniesiony ponad inne anioły, buntuje się przeciw Bogu, chcąc być takim jak On. Nie mogąc jednak Jemu dorównać, postanawia stworzyć własny scenariusz historii świata. Nie ma w nim miejsca dla Boga, a jeśli już to tylko w kontekście walki o człowieka. Bo to człowiek ma w tej opowieści zagrać rolę pierwszoplanową. To jego pragnie upadły anioł nauczyć fachu aktorskiego i przygotować do roli zbuntowanego stworzenia kwestionującego wszelkie Boże pomysły. Diabeł – główny reżyser – jest niezwykle zdeterminowany, gdyż wie, iż kreowana przez niego opowieść posiada jasno określony limit czasowy. Nie zna daty ostatniego klapsa, stąd intensywne zmagania, by obsadzić jak najwięcej ról i stworzyć jak najwięcej wątków. Wpada w furię, gdy nie udaje mu się wciągnąć kolejnego człowieka do swojej mega produkcji. Jeszcze większa wściekłość ogarnia go, gdy ktoś opuszcza plan filmowy i zrywa z nim umowę podpisaną grzechem. Zauważa, iż od pewnego czasu dzieje się tak coraz częściej. Dokładnie od momentu tej sceny z Betlejem. Epizod z ubogiej stajenki nagrany przez tą „drugą ekipę” okazał się bardziej niebezpieczny dla jego planów, niż wcześniej przypuszczał. Wprawdzie pierwszy akt, w którym niegdyś zagrali Ewa i Adam, wyglądał zachęcająco, jednak wejście na scenę Jezusa popsuło kompletnie tak świetnie przygotowany scenariusz. Odejścia z planu są już na porządku dziennym, trudniej też zwerbować kolejne postacie. Wprawdzie zdarzają się jeszcze mistrzowie w swoim fachu, na których zawsze można liczyć, stosunkowo często przybywają także niezdecydowani, którzy wahają się mocno przed przyjęciem najmniejszej nawet rólki. Coraz więcej sił i pomysłów musi jednak poświęcać na castingi, by zwerbować nowe postacie. Istnieją jednak na szczęście tacy ludzie, którzy zupełnie nie wierzą w jego zdolności reżyserskie. Uważają, iż sami kreują rzeczywistość wokół siebie. Wkrótce, nawet zupełnie nieświadomie odgrywają doskonale swoją rolę na podstawie delikatnie posuniętego im scenopisu.
Opowiedziana pokrótce historia trwa nadal. Nadal diabeł stara się zachęcić nas do odegrania jednej z ról w jego przewrotnym spektaklu. Wolna wola, ofiarowana nam przez Boga, staje się czasem ciężkim brzemieniem. Wybory, których musimy dokonywać niemal w każdej chwili życia, nie są łatwe. Czasem trudno rozeznać, trudno podjąć decyzję, niełatwo także naprawić decyzje błędne. Warto zatem poznać lepiej przeciwnika, z którym przychodzi nam się zmagać w codzienności. Trzeba także koniecznie pamiętać, iż nie ma on ostatniego zdania, nawet wtedy, gdy nasze wybory nie będą dobre. I – co najważniejsze – musimy pamiętać, że bez Jezusa nasza walka jest skazana na przegraną.
Drodzy Czytelnicy! Życzymy Wam, byście napełnieni Bożą łaską bez lęku i trwogi kroczyli po ścieżkach Waszego życia. Modlimy się byście dokonywali dobrych wyborów i pamiętali że trwając przy Jezusie jesteśmy bezpieczni. Niech towarzyszą Wam nieustannie piękne słowa Benedykta XVI: „Tylko tam gdzie jest Bóg, zaczyna się życie. Tylko, gdy poznamy Chrystusa Boga Żywego, poznamy sens życia. Nie jesteśmy stworzeni przypadkowo, bez możliwości rozwoju. Każdy z nas jest owocem myśli Boga. Każdy z nas jest chciany, kochany, potrzebny. Nie ma nic piękniejszego, jak

Redakcja