Kiedy zapada noc. Droga modlitwy wewnętrznej

Modlitwa nie jest dziełem naszych własnych zabiegów i starań. Prawdziwa modlitwa istnieje w nas już niejako od zawsze. W głębi duszy ochrzczonego człowieka trwa dialog Ojca i Syna w Duchu Świętym. Ten trynitarny dialog jest właśnie pierwotną modlitwą. I to ona znajduje w nas swoje mieszkanie. Nasza modlitwa polega właśnie na jej odkryciu, wsłuchaniu się w nią, pozwoleniu na to, aby nami zawładnęła poprzez modlitwę trzech Osób Boskich w naszym wnętrzu.
Na drodze ku większej prostocie modlitwy niezawodnym przewodnikiem jest św. Jan od Krzyża (1542-1591). Kiedy nazywamy go mistrzem upraszczania modlitwy, czyż nie wskazujemy na ważny aspekt jego zadania wobec Kościoła? Jan bowiem naucza, byśmy na modlitwie byli mniej gadatliwi, mniej aktywni, a nade wszystko rezygnowali z poziomu „zmysłowego”, emocjonalnego, na rzecz odnajdywania głębszych pokładów, które on nazywa „duchem”. Tam przestajemy kierować się naszymi uczuciami, które z natury są kapryśne i zmienne.
Niniejsza edycja została zrewidowana pod względem językowym i uzupełniona nowymi tekstami, oraz częściowo rozszerzona późniejszymi materiałami, opatrzona nowym tytułem odwołującym się właśnie do nocy zmysłów.
Gdy wziąć pod uwagę duże zainteresowanie, z jakim już się spotkała i najpewniej jeszcze się spotka ta książka, widać wyraźnie, że udało się przekazać na jej kartach coś, co dotyczy ludzi wszystkich czasów. Czy nie świadczy to o odwiecznym głodzie Boga, obecnym w każdym człowieku?

Wilfrid Stinissen OCD